پس خدا دلتنگی اش گل کرد آدم آفرید 

پس خدا دلتنگی اش گل کرد آدم آفرید 

مثل من بسیار اما مثل تو کم آفرید 

دست کم از من هزاران شاعر چشمان تو 

دست بالا از تو یک تن در دو عالم آفرید 

ریخت در پیمانه ام روز ازل از هر چه داشت 

دید مقداری سرش خالیست پس غم آفرید

زشت وزیبا ،تلخ وشیرین ،تار و روشن ،خوب وبد 

خواست تا سرگرم هم باشیم درهم آفرید 

من بد و زشتم تو اما خوب وزیبا ،باز شکر 

لااقل ما را برای هم نه با هم آفرید 

در هوای عشق ،من را خلق کرد اما تو را 

دید من هم عاشقی را دوست دارم آفرید

محمدحسین ملکیان